Week 3: Law, sick and loads of fun

Omdat maandagen bekend staan om falen, ga ik nu maar een poging doen om mijn blogs op dinsdag te schrijven. Ook dit ging vandaag nog bijna mis, maar het is dat de douche het wederom niet doet en het allemaal wat langer duurt dan gepland voor iedereen klaar is dus nu heb ik mooi een momentje om te jullie op de hoogte te brengen van mijn nog steeds bijzondere, soms verbazingwekkende, maar ook nog steeds gave ervaringen in het mooie Ghana.

Op maandag was het mijn beurt om de deur voor Hanna te openen, wat een 5.55 wekker betekende… Hoera! Voor de verandering vond ik het deze keer niet eens heel erg, aangezien ik rond 7 uur de Trotro naar Accra moest nemen. Toen ik rond 7 uur bij de halte stond kwamen er een hele boel Trotro’s langs rijden, maar geen een Trotro ging naar Accra. Just my luck! Gelukkig ben ik ontzettend geduldig AHUM, maar het is me zowaar na 45 minuten in de brandende zon – nog bruinere huid – kwam er godzijdank een Trotro naar Accra. Gestresst kwam ik aan in de Court, aangezien ik ervanuit ging dat ik veel te laat zou zijn. Maar ja… het is Ghana en Ghanezen doen niet aan tijd, zelfs niet in de rechtbank. Om kwart voor 9 zat ik bezweet in de rechtbank, maar godzijdank was dit een luxe en nieuwe Court – Europese begrippen Court – en was er airco! Toen rond 9 uur een zijdeurtje opensloeg en er een groep agenten en militairen binnen kwam was ik natuurlijk enorm excited, want mijn advocaat had mij al verteld dat het een rape case zou zijn. Er werden 4 gehand boeide mannen binnen gebracht, waarvan eentje mij het meeste opviel aangezien hij constant contact aan het maken was met iemand in de zaal en daarbij enorm zat te genieten en te lachen… ontzettend stoer wel als je in Court zit met je handboeien. Helaas was de exitement snel verdwenen, want het duurde vervolgens een kwartier toen de rechter binnen kwam en op het moment dat hij binnen kwam heeft hij alleen maar tegen de counsil en agenten in de zaal zitten mopperen “Why are you late? Where is this person? Why is this person not here? Why are you sitting in the back? Why is this stamp on here?”. Dit duurde ongeveer een uur en vervolgens stond mijn advocaat op en vertelde hij me dat we konden gaan. Buiten hoorde ik dat we niet ingingen op de zaak, omdat de verdachte – welke al 3 jaar lang vast zit! – niet was binnengebracht door de politie… Kan allemaal hier. Vervolgens hadden we nog een drugszaak, maar ook deze werd (om onbekende reden) uitgesteld, dus om 11 uur was mijn dag al klaar. Op dat moment wist ik niet meer zo zeker of ik dit project wel leuk vond nog aangezien ik mij ontzettend nutteloos voelde, hierover heb ik thuis in de office gesproken met de manager van onze organisatie en heb ik in overleg besloten het nog één kans te geven. Toen ik thuiskwam was Anniek op bezoek, hiermee heb ik vervolgens nog een gezellige middag gehad. ’S Avonds zijn we nog naar de bar gegaan, uiteindelijk bleven alleen Roan, Anniek en ik over. Toen ik naar een verhaal van Anniek zat te luisteren begon ik mij ineens ontzettend ziek te voelen: heel warm, shaken en misselijk. Op dat moment was ik zo blij met alleen maar 2 Nederlanders om mij heen! Na twee bezoekjes aan het toilet voelde ik mij minder misselijk en heb ik nog een cola gedronken en ontbijtkoek gegeten voor ik ben gaan slapen.

Dinsdag morgen werd ik redelijk fit wakker en besloot ik dus naar school te gaan, het is gelukkig maar 10 minuutjes lopen dus ik kon altijd weer naar huis gaan. Op school had ik minder geduld dan normaal, maar opzich ging het wel oké. Bij thuiskomst kregen we een appje van Anniek met een filmpje van haar mega schattige katje. Ainhoa en ik waren gelijk verliefd en moesten er heen. ’S Middags zijn we dus naar Anniek haar huis gegaan, leuk om te zien hoe zij woont. Behalve een katje van 9 weken heeft ze ook nog een hond. Eindelijk een hond welke ik kon aaien! Wat een schatje! Op de terugweg hadden Ainhoa en ik beide geen internetbundel meer, dus zijn we op de gok teruggelopen. Wonderbaarlijk ging dat in één keer goed en kwamen we netjes op tijd aan bij de school om de baby’s op te halen. Bij de Shelter hebben we nog even met de kids gespeeld en ’s avonds zijn we vroeg naar bed gegaan, omdat iedereen ontzettend moe was.

Op woensdag heb ik in eerste instantie uitgeslapen, omdat ik dinsdag nog steeds niet helemaal fit was en daarom dus besloten had om naar school te gaan. Was maar goed dat ik dit besloten had, want na het ontbijt en een telefoontje met mama stond ik op om mijn tanden te poetsen en ging het helemaal niet meer goed. Irene was ook niet helemaal fit, dus we besloten samen thuis te blijven. We hebben matrassen in de kamer op de grond gelegd, omdat de fan het daar wat koeler maakt, Roan zijn laptop geleend en een ochtendje GOT gekeken. Een ochtendje rust was goed voor ons, want ’s middags hadden we beide weer een beetje energie. Omdat ik de baby’s mistte ben ik nog even naar de Shelter gegaan, ’s avonds was mijn energie weer weg dus ben ik zowel niet naar Afrikiko als naar Hillies gegaan, maar ging ik al om 9 uur slapen.

Donderdag morgen ging het iets beter en ben ik naar school gegaan samen met Irene. We hebben de tafels geoefend met behulp van steentjes, de kinderen deden dit best wel goed. Na school ging ik naar Anniek toe om haar te helpen met iets op het politiebureau. De politie hier is, voor zover ik dat nog niet uitgevonden had, een zooitje hier en ontzettend corrupt. De man met wie we wilden spreken was druk en zou ons morgen om 1 uur bellen… Hij leek aardig geschokt toen Anniek mij voorstelde als haar Lawyer wat wel grappig was. Terug bij Anniek haar huis heb ik met Proxy Rummikub gespeeld terwijl Anniek en Obehi dinner aan het maken waren. Na een heerlijke – mijn eerste gezonde hier ook! – maaltijd besloten we nog naar de bar bij ons huis te gaan, dit was iets gezelliger dan de bedoeling was en na een appje van Roan schrok ik een beetje van de tijd dus niet veel later besloten we naar huis te gaan.

Vrijdag morgen werd ik verbazingwekkend genoeg fit wakker, maar goed ook want op vrijdag is er PE (gym) op school. Het was erg warm, dus verder dan 10 minuten voetballen ben ik vrijdag niet gekomen. Na school ging ik eerst nog even langs huis omdat er gisteravond een nieuwe (NEDERLANDSE) volunteer was aangekomen. Na sociaal gedaan te hebben ging ik naar Anniek toe om wederom een bezoekje te gaan brengen aan de politie, welke uiteraard niet gebeld hadden. Lang verhaal kort van ons bezoekje aan het bureau: de agent die ons zou helpen hielp natuurlijk voor geen meter, nadat ik om schriftelijk bewijs vroeg van wat hij allemaal zei flipte hij compleet in bijzijn van allemaal mensen, 2 minuten later moest hij van zijn baas zijn excuses aanbieden, 5 minuten later kregen we de baas te spreken welke een heel mooi verhaaltje probeerde op te hangen maar wat alleen maar onzin was uiteraard, dus uiteindelijk zijn we heel polite “thanks for your time” vertrokken om niet meer terug te komen daar. Daarna zijn we gaan lunchen en gaan tennissen, wat ontzettend leuk was om weer eens te doen! Na het tennisen hebben we nog op een terassje gezeten, zijn we gaan koken – wederom lekker eten – en hebben we een filmpje gekeken. Na heel veel appjes van mijn lieve huisgenootjes die bij een barretje zaten, besloot ik ze nog te komen vergezellen. Daar aangekomen ontmoette ik wederom 2 nieuwe volunteers.

Op zaterdag hadden we een lazy morning! Het lukte zowaar eens om uit te slapen, erg fijn en welkom! Irene en Ainhoa besloten samen 2 dagen weg te gaan, de 3 nieuwen hadden introduction en Ed, Roan, Yolin en ik zijn nadat we terugkwamen van de Shelter allemaal in ons bed gaan liggen omdat we moe waren en het veel te warm was die dag. ’S Avonds ben ik nog naar Hilliez gegaan met de nieuwe mensen waar we Proxy en Anniek gingen meeten. Daarna zouden we naar een feestje gaan in Osu, maar dat is geëindigd in ‘s nachts pannenkoeken bakken bij Anniek en movie sleepover.

Zondag morgen werden we na een wederom goede nacht rond 10 uur wakker. Anniek en ik zijn toen spulletjes gaan halen voor het ontbijt. Het ontbijt bestond uit aardappel/eiersalade op toast en vers fruit, dit aten we onder een potje Rummikub. Heerlijke ochtend dus! Daarna zijn Merel en ik teruggelopen naar huis waar Yolin op ons aan het wachten was, omdat we naar de pool zouden gaan. De pool was een welkome verkoeling. Na de pool gingen we naar black mama’s wat een hele rare bar was, maar omdat ik net een biertje had en de meiden niet langer wilden blijven bleef ik met de jongens nog 2 uur langer. Daarna hadden we allen enorme honger, dus zijn we direct doorgegaan naar Marwako. Dit is een restaurantje waar je zowel lokaal eten als niet lokaal eten kon bestellen. Na een goed en gezellig etentje gingen we naar huis en was iedereen wederom ontzettend moe dus gingen we allemaal weer vroeg naar bed.

Gezondheid update: momenteel voel ik me echt super fit! Maar hebben Yolin, Roan en ik maandag toch maar besloten om vitamine/minerale pillen in te slaan, eens kijken of dat beter gaat.

Ook heb ik besloten om mijn muskietennet niet meer te gebruiken ’s nachts omdat het een aanzienlijk verschil maakt qua warmte en dus ook wat betreft mijn nachtrust. En hé er is geen betere plek waar ze malaria kunnen behandelen dan in Afrikaanse landen… Maar zal goed komen, want ik slik nog braaf mijn pilletjes.

Komende week ga ik in eerste instantie nog verder met mijn rechten project, staan er weer veel momenten met de kids gepland aangezien ik die gemist heb door mijn drukke dagen en weinige energie en staat er bovendien veel gezelligheid en een weekendje Cape Coast met het gehele huis op de planning. Maar daarover volgende week meer.

Kusjes en knuffels uit het nog steeds bloedhete Ghana! Ik hoorde dat jullie nachtvorst hadden, dus jullie mogen wel een paar graden hebben, zeker ‘s nachts!