Week 10: Johannesburg, Lesotho, Durban en kerst

Eerste blog vanuit Zuid-Afrika. Beetje laat, mijn ritme is hier een beetje ver te zoeken, maar goed beter laat dan nooit. Inmiddels zit ik alweer ruim een week in Zuid-Afrika en hebben we al ruim 2000 kilometer afgelegd. Afrika wil ik het hier niet noemen, want ik heb het gevoel alsof ik overal en nergens zit, behalve echt in Afrika. Vooral Durban voelde heel erg als California, maar al met al vermaken we ons goed en begint de luxe (helaas) alweer te wennen.

Dinsdag ochtend kwam ik aan in Zuid-Afrika. Voor de verandering heb ik de halve vlucht eens een keer niet mee gekregen, omdat ik zowaar in slaap gevallen was. Aangekomen op het vliegveld in Johannesburg vond ik Simon al vrij snel, na 3 keer gestruikeld te zijn over zijn krukken en weer als vanouds gelachen te hebben gingen we onze bagage en de auto ophalen. In Zuid-Afrika rijden ze links en zit de poke ook links, dit leverde grappige taferelen op de eerste paar dagen. Na ons veilig bij het hotel gekregen te hebben en al de helft van mama’s voedselpakketje opgegeten te hebben – thanks mommy! – besloten we naar een grote moskee vlakbij ons hotel te gaan. Heel trots reed ik het hotel uit: “kijk!!” – “huh wat?” – “kijk waar ik rij!” – “ja rechts Kim… beter ga je even naar links…”. Ik ging er oprecht vanuit dat ik het goed deed, A for effort zeggen we dan maar. Gelukkig ben ik inmiddels aardig gewend. De moskee was aan de binnenkant helaas niet zo mooi als van buiten, maar toch wel een leuke bezienswaardigheid. Na de moskee besloten we terug te gaan naar het hotel, omdat we beide toch wel moe waren. In het hotel zijn we gaan zwemmen en daarna ging ik een dutje doen. Toen ik wakker werd had ik het ontzettend koud, zo raar na 10 weken Afrika en alleen maar hitte om het ineens koud te hebben! Gelukkig was deze kou op te lossen met een trui, een pizza en een goed nachtje slapen.

Dinsdag ochtend ging ik na het ontbijt douchen, wat ik enorm raar vond was dat er weer warm water uit de kraan kwam. Na deze, onwennige, warme douche zijn we in de auto gestapt naar het apartheidsmuseum. In dit museum stond behalve Nelson Mandela, ook het onderscheid tussen blank en zwart centraal. Bij de kassa kreeg je dan ook random white or non-white entree tickets, wat ik grappig vond is dat na 9 weken Ghana ik uitgerekend een obibini ticket kreeg en een andere ingang door moest dan Simon. Het museum zelf was erg indrukwekkend en heftig om te zien. Na het museum gingen we naar het stadion, helaas was deze dicht en moesten we het met een parkeerplaats foto doen. Daarna reden we doorn naar het Carlton Center, het hoogste gebouw van Afrika. Nadat we de auto geparkeerd hadden en met de lift naar boven gingen kwamen we eerst op een foodcourt, tot mijn grote vreugde zat hier een Mac en was de lunch dan ook duidelijk: nuggies! Zo blij als een kind kon ik na 9 weken eindelijk weer nuggies eten haha. Na de lunch gingen we naar de topfloor van het Carlton Center waar je 360 graden uitzicht had over Johannesburg, erg mooi om te zien, maar helaas vond mijn hoogtevrees het iets minder grappig en was ik blij toen we weer veilig beneden op de straat stonden. Daarna hebben we nog wat door het centrum van Johannesburg gewandeld – tot dusver voelt alles nog gewoon veilig! – en zijn we naar een rooftop bar gegaan. Na een goed diner met leuk uitzicht gingen we terug naar het hotel.

Donderdag ochtend zijn we eerst het Johannesburg Militair History Museum gaan bekijken. Hetgene wat mij hiervan het meest van is bijgebleven was het Nazi kruis verwerkt in een palmboom, erg bijzonder. Daarna vervolgden we onze tour naar Constitution Hill. Dit is een bekend plein waar de vlam van de vrijheid zich bevindt en de gevangeniscellen van Ghandi en Nelson Mandela. Na een lunch in een oud Fort zijn we doorgereden naar Soweto, omdat we onze locatie niet goed hadden ingevoerd kwamen we in een creepy stukje Johannesburg terecht waar op elke hoek politie stond om mensen in het gareel te houden… Na uiteindelijk de locatie goed ingevoerd te hebben kwamen we in het echte Soweto terecht, maar nog steeds weinig Afrika gevoel naar mijn idee. Toen we onderweg waren naar de Orlando Towers kwamen we langs een krottenwijk en aangezien alles veel te veilig voelde besloot ik om wat spanning toe te voegen aan onze Afrika Experience en hierdoor te rijden. In deze wijk waren wij een rijdende attractie, maar de mensen waren voornamelijk blij verrast ons te zien en begroette ons dan ook lachend en zwaaiend – erg leuk! Aangekomen bij de de Orlando Towers hebben we nog wat gegeten en daarna zijn we naar het hotel gegaan. Gelukkig heb ik nu iemand bij me die goed is met computers en netwerken, dus kon ik eindelijk Feyenoord kijken!

Vrijdag ochtend was het idee om vroeg op te staan, maar omdat we zo’n rommel gemaakt hadden van de kamer en langer nodig hadden voor het ontbijt dan gepland stapten we rond half 11 eindelijk in de auto om te beginnen aan een lang dagje rijden. Toen we eenmaal Johannesburg uit waren, en dus ook van de tolwegen af waren, werden goed onderhouden wegen afgewisseld met gaten wegen. Na een tijdje begon het ook nog eens erg hard te regenen en omdat we niks meer konden zien betekende dit: hobbel weg, gat in de weg en oepsie onze velg weg. Gelukkig bleef het bij een wieldop zijn de auto en wij zelf nog helemaal heel verder. Na een uurtje of 6 rijden kwamen we eindelijk aan bij Lesotho, waar we nog ruim 2 uur voor de grens gestaan hebben. Lesotho bleek helaas een enorme tegenvaller, kort samengevat: het verkeer was mission impossible, nog erger dan Zuid-Afrika zelf; het vinden van een hotel was ook drama en toen we uiteindelijk een hotel vonden kregen we een ventilator, maar er was geen enkel stopcontact te vinden in de kamer…; het vinden van eten was nog meer mission impossible, dus toen we een KFC tegen kwamen zijn we daar maar gaan eten; en de terugweg vanaf de KFC was nog erger dan de heenweg, over een stukje van 10 minuten hebben we ruim 50 minuten gedaan omdat die mensen echt niet kunnen rijden… Eindelijk aangekomen bij het hotel was het dan ook snel slapen en wegwezen!

De volgende morgen ging onze wekker dan ook al netjes optijd en zaten we rond 7 uur in de auto. Volgens Bestie, zoals Simon onze Google Maps noemt, was het 40 minuten rijden naar het volgende stukje, helaas ging de grens ‘controle’ nog minder soepel dan de dag ervoor en hebben we er bijna 3,5 uur over gedaan… Toen we eindelijk bij het grensovergang poortje waren zei de bewaker alleen maar “Oh I can see you have your passport, have a nice journey…” daar hadden we dan 3 uur voor staan wachten… en nog leuker: officieel gezien zitten we nog in Lesotho, aangezien we wel stempels kregen bij binnenkomst, maar nooit uitgestempeld zijn. Erg praktisch weer. Na een Wimpy ontbijtje vervolgden we onze route naar Durban. Onderweg werden we verwend met indrukwekkende uitzichten en Betsie was zo lief om ons door een nationaal park te leiden. Rond 18u kwamen we aan in het gasthuis, waar we de komende 4 dagen zouden verblijven. Het gasthuis was van alle gemakken, inclusief zwembad, voorzien en we kregen een mooie kamer. Op aanraden van de eigenaren hebben we nog wat gegeten bij La Bella, een restaurantje dichtbij, en hebben we daarna nog in onze tuin gechillt.

Omdat het eten zo goed was zaterdag avond en er geen ontbijt bij ons gasthuis was, besloten we ook bij La Bella te gaan ontbijten. Na een lekker ontbijtje zijn we doorgereden naar het Stadion – voor ons prioriteit nummer één haha – helaas waren er vandaag geen tours meer, dus toen besloten we maar door te lopen naar het strand. Uiteraard faalde ik weer hard en was ik iets te ver de zee ingelopen, dus was mijn broekje nat door de golven… zo typisch! Na heerlijk uitgewaaid te hebben aan het strand reden we door naar UShaka (Sea World). Ze boden hier verschillende combi tickets aan en wij besloten voor combi 3 te gaan: most dangerous creatures, sea world aquarium and wet&wild waterpark. Helaas bleek het ticket maar geldig voor 1 dag en was het al 3 uur, dus besloten we dit maar met kerst te gaan doen. Na nog een tussenstop gemaakt te hebben bij een restaurantje aan zee gingen we terug naar het hotel en zijn we hier gaan zwemmen. In de avond hebben we nog Feyenoord gekeken, voor zo ver de wifi dit toe liet en mocht ik eindelijk beginnen aan de kerstkransjes die mama had ingepakt voor me aangezien het eindelijk kerstavond was – martelgang om die dingen zo lang te moeten bewaren haha.

Maandag zijn we naar UShaka gereden, maar helaas was het niet zo mooi weer (erg bewolkt) vandaag en om deze reden besloten we dan ook eerst de most dangerous creatures – welke indoors was – te doen. Hier hadden ze een collectie aan giftige slangen, mini krokodillen en salamanders. Uiteraard schrok ik van alles wat bewoog of geluid maakte, maar het was al met al wel gaaf om te zien. Na deze enge beestjes gingen we naar het aquarium waar we genoten hebben van mooie vissen, haaien en een dolfijnen show. Gelukkig begon hierna de zon te schijnen en was dit dan ook een perfecte timing om naar het waterpark te gaan. In dit waterpark hadden ze de ‘hoogste’ glijbaan van Afrika, tenminste volgens het bordje, maar aangezien ik dit niet heel hoog vond viel het volgens ons wel mee. Na een middagje in het zwembad besloten we dat het tijd was om te gaan lunchen, we vonden een Afrikaans ‘braai’ (BBQ) restaurant en besloten beide de braai schotel te nemen, weer een dierentuin minder haha. Na een goede lunch gingen we terug naar huis. Na een chill middagje wilden we bij La Bella gaan eten, maar helaas is alles hier dicht met kerst… dus moesten we het doen met een pizza, waar we ruim een uur op gewacht hebben. In de avond hebben we thuis nog spelletjes gespeeld in de tuin en zijn we lekker gaan slapen.

Dinsdag konden we weer vertrouwd ontbijten bij la bella. Na een goed ontbijt gingen we naar het stadion. In het stadion hadden ze ze highest swing (soort van bungee jump) van Afrika, maar nadat we een karretje na de top van het stadion genomen hadden en mijn lichaam dit al niet heel grappig vond, besloot ik om deze swing te laten voor wat het was en de rest van ons Durban lijstje maar af te werken. Ook op tweede kerstdag was blijkbaar de halve stad gesloten, dus uiteindelijk zijn we beland in de botanische tuinen, welke overigens erg mooi waren. Na een goede wandeling gingen we terug naar hotel om uit te rusten en wat energie te sparen voor de volgende dag – aangezien we 11.5 uur moesten rijden naar onze volgende bestemming. Dit rustige middagje eindigde in een middagje slapen, omdat ik me ineens niet heel fit meer voelde. Omdat Simon natuurlijk nog wel gewoon honger had zijn we wederom naar La Bella gereden en daarna zijn we vroeg gaan slapen, wetende dat de wekker om 5 uur zou gaan.

De rit van Durban naar Port Elizabeth – waar we nu zitten – hebben we overleefd. Momenteel zitten we dan ook al een paar dagen in Port Elizabeth, maar hierover volgende week meer. Ondanks dat ik Zuid-Afrika heel gaaf vindt en we het heel gezellig hebben, mis ik Ghana – zowel de mensen, mijn lieve babies als het land – enorm! Gelukkig heb ik afgelopen week wel heel leuk nieuws gekregen: pappie heeft zijn vliegticket geboekt naar Hanoi en komt me daar opzoeken yaaaaay!

Volgende week weer een nieuwe blog, zal proberen het dan wat meer optijd te doen, maar ik heb hier weinig ritme en volgeplande dagen dus kan niks beloven. Maar ik doe mn best.

Liefs uit het, minder warme dan Ghana maar nog steeds, warme en zonnige Zuid-Afrika.