Week 21: Bangkok, Chiang Mai en Jungle Sanctuary

Thailand wat ben je gaaf! Ondanks het feit dat ik eigenlijk niet naar Thailand zou gaan, ben ik ontzettend blij dat ik hier uiteindelijk toch beland ben. De avonturen die ik hier beleefd heb in deze korte tijd zijn onbeschrijflijk! En dan te bedenken dat ik nog een wateravontuur in het vooruitzicht heb. Soms lopen dingen anders dan vooraf gepland, maar dit is niet per definitie een slecht iets is afgelopen week maar weer eens dubbel en dwars gebleken.

Vrijdag ochtend was er eentje om snel te vergeten. Vandaag bleek, wederom, dat ik mijn keurige no-stress planning skills uit Nederland verloren ben. Waar ik normaal altijd alles netjes op tijd geregeld heb tot in de puntjes, ging het vandaag iets minder soepel. Nadat ik keurig op tijd opgestaan was en gedoucht had, liep ik naar de lobby om een taxi te boeken naar het vliegveld. Aangekomen in de lobby kwam ik er echter achter dat de lobby pas zou openen om 9am, dit terwijl ik eigenlijk een taxi wilde nemen om 9.30 en de taxi minimaal een uur van tevoren gereserveerd moest worden… OEPS. Het openbare vervoer naar het vliegveld was vandaag ook niet echt een optie, omdat de hemel losgebroken was en het met bakken uit de lucht kwam al sinds mijn wekker gegaan was. Daarbij kwam het feit dat ik sowieso moest uitchecken en daarvoor een receptionist nodig had. Dan maar mijn tas inpakken. Rond 9u liep ik weer naar beneden en kwam ik erachter dat er nog steeds niemand was. Nu werd ik toch wel wat ongeduldig. Toen er een kwartier later nog niemand was, ben ik maar eens bij het buurhotel gaan informeren. Deze belde de eigenaar van mijn hostel, welke 5 minuten later er dan eindelijk was. Nadat ik heel rustig mijn situatie had uitgelegd en vroeg voor een taxi om 10u begon zij te bellen met taxibedrijven. Na een paar minuten kreeg ik te horen dat de helft van de straten ondergelopen waren en er veel files waren, dus de taxi waarschijnlijk niet op tijd zou komen. Rond 10.10 raadde zij mij dan toch de skytrain aan en bood zij aan mij hierheen te brengen. Onderweg bleef ze taxi’s bellen en nog voor ik bij de skytrain aangekomen was, kwam er een taxi, dus uiteindelijk kon ik alsnog met een taxi naar het vliegveld en was ik dan toch nog prima op tijd en bleek mijn vlucht ook nog eens een half uur vertraging te hebben. Aangekomen in Chiang Mai ging het allemaal soepel en binnen een uur was ik in mijn hostel, waar mijn kamergenootjes vroegen of ik zin had om mee te gaan hiken. Een half uur nadat ik was aangekomen stond ik dan alweer onderaan Doi Suthep Mountain om de “monk’s trail” te wandelen. Deze hike wordt gekenmerkt door de oranje monikken doeken welke om de bomen gewikkeld zijn om de route aan te geven. Onderweg werden we verwend met de mooiste uitzichten. Aangekomen bij het eerste platform genoten we van een prachtig uitzicht, waarna we een “songtaew” namen naar de top. Een Songtaew is een pick-up truck waar achterin aan de zijkant twee banken geplaatst zijn, dit is een van de bekendste vervoersmiddelen/taxi’s in Chiang Mai. Aangekomen bij de top beklommen we de 309 treden naar de bekende “Wat Phra That” tempel. Deze tempel is een toeristische trekpleister welke prachtige uitzichten geeft over Chiang Mai en wordt dan ook veel bezocht, gelukkig hadden we een goede dag uitgezocht, want aangekomen bij de tempel was het veel minder druk dan verwacht en hadden we bepaalde plekken zelfs helemaal voor onszelf. Bij de tempel werden we ook nog eens verwend met ontzettend mooie rode luchten, nu de zon bijna onderging. Toen we de hoofdtempel binnen liepen hadden we zelfs nog het geluk om een boeddhistische ceremonie mee te maken. Erg leuk om te zien! Weer terug in Chiang Mai hebben we nog bij een lokaal tentje Thai’s gegeten – ja ja zelfs ik! – voor we teruggingen naar het hostel.

Zaterdag had ik afgesproken met Manuel, een duitse jongen welke ik ontmoet had tijdens een trip in Saigon en toevallig ook in Chiang Mai was. Nadat we ontbeten hadden gingen we de ‘historische stad’ verkennen. We begonnen met de vele tempels die Chiang Mai te bieden heeft en eindigden bij de oude stadmuren. Rond eind van de middag liep ik terug naar mijn hostel, waar er ineens een mega slang de weg over kroop iehhhhh!! Aangekomen bij het hostel heb ik eerst even wat gerust voordat ik mijn sportkleding aantrok. Samen met Manuel zou ik een Muay Thai class gaan volgen. Aangekomen in de gym kregen we wat uitleg voor we begonnen aan een 2 uur durende workout, waarin ik de basic skills van Muay Thai leerde en eindigde in de ring. Ondanks dat ik het kei leuk vond om eens een box klas te volgen en in een boxring te staan, blijft het bij deze ene keer. Na de Muay Thai class ging ik nog samen met Manuel wat eten (wederom local!), voor ik terugging naar het hostel. Op de weg terug bleek al snel dat alle energie verdwenen was uit mijn lichaam en toen ik dan eenmaal aangekomen was in het hostel plofte ik op bed. Dit was natuurlijk een domme actie, want voor je daar weer een keer vanaf kunt komen… Twee uur later vond ik eindelijk de kracht om van bed te komen en te gaan douchen. Na daarna nog even sociaal gedaan te hebben met hostelgenootjes, besloot ik dat het bedtijd was. Door de vermoeidheid ging dit echter niet helemaal meer soepel. Toen ik mijn slaapshirt van het bed wilde pakken knalde ik kei hard met mijn hoofd tegen de trap van het stapelbed aan, zo hard dat zelfs mijn kamergenootje hier wakker van werd, en eindigde ik met een ei op mijn voorhoofd. D for purple… Box klas overleven om vervolgens door onhandigheid alsnog te eindigen met een ei op je voorhoofd. Classic wel. Geen zorgen, behalve dat het er stom uit ziet, gaat verder alles goed!

Zondag ochtend heb ik eerst ontbeten met Manuel en daarna besloot ik om eens gek te doen en een massage te nemen. Mensen die mij kennen weten dat dit niet helemaal mijn ding is, maar omdat mijn lichaam echt op was kon ik het vandaag wel waarderen en overweeg ik zelfs om er eind van de week nog een Thaise (martel) massage te nemen. Na de massage vond ik een koffietentje, met lekkere bonenkoffie, waar ik nog even gezeten heb. Toen mijn ouders bellen besloot ik terug te lopen naar het hostel waar ik de rest van de middag lekker relaxt reisroutes en plekken voor de Filipijnen uitgewerkt heb – de planning skill begint langzaam terug te komen haha. Een paar uur later ging ik samen met Manuel wat eten en zijn we de famous Sunday Nightmarket overgelopen. Op de weg terug heb ik met Dilys gebeld en ging ik natuurlijk weer veel te laat slapen.

Maandag werd ik al vroeg opgehaald voor mijn jungle olifanten avontuur. Toen we stopten bij het volgende hotel om een groep Amerikanen op te pikken, stonden zij keurig netjes paraat met mega koffers en trolleys. De gids begreep net zoals ik niet wat je hier precies mee wilde gaan doen in een jungle en liet ze deze dan ook overpakken in een dagrugzak. Daarna vertrokken we eindelijk richting het Doi Inthanon National Park. Na een bumpy ride van bijna twee uur kwamen we aan bij de olifanten jungle sanctuary waar we de dag met olifanten mochten besteden. Online had ik de nodige research gedaan om een sanctuary te vinden waar de olifanten goed behandeld werden. Na een korte uitleg gingen we gewapend met sugar canes en trossen bananen naar de olifanten toe om ze te voeren. In het begin was dit onwennig en best wel eng, maar na een paar bananen gevoerd te hebben aan de olifantjes was ik niet meer bang en stond ik vervolgens met de grootste grijns op mijn gezicht olifantjes te voeren en te knuffelen. Wat een prachtbeesten! Zo’n bijzondere ervaring! Onbeschrijfelijk! Na ruim 2 uur met de olifantjes gespeeld te hebben gingen we lunchen, wat tegen verwachting in een heerlijke lunch was – rijst, kip en vers fruit – en moesten we onze zwemkleding aantrekken om de olifantjes een modderbad en wasbeurt te geven. Vooral de jongere olifantjes genoten enorm van dit modderbad en lagen helemaal gelukkig in de modder te rollen. Vanaf de modderpoel gingen we naar de rivier toe om met emmertjes water de olifantjes, en onszelf, af te spoelen. Nog geen kwartier later besloten de olifantjes dat ze helemaal niet schoon wilden zijn en gooiden ze zand over zichzelf heen, kei schattig. Na dit hele spektakel kregen we de tijd om te douchen, bucket shower! – wat ik in tegenstelling tot de meeste mensen helemaal prima vond – namen we afscheid van de olifantjes en gingen we zijn 16en richting het jungle kamp. Het kamp was zoals verwacht echt back to basic en mijn hutje was dan letterlijk een houten hutje op palen met enkel een matrasje en een muggennet erin. Kei gave ervaring. Nadat ik mijn tas in het hutje gezet had wandelde ik langs de rijstvelden en de rivier en door het kleine dorpje waar ik het lokale leventje bewonderde en speelde met de kindjes en hondjes. Weer teruggekomen bij het kamp was het tijd om te eten – wederom heerlijk eten! – en voor een kampvuur en spelletjes. De groep was ontzettend relaxt en leuk, dus alle ingrediënten voor een fijne avond waren aanwezig.

De nacht daarentegen was wat minder fijn, omdat het ‘s nachts enorm afkoelde (15 graden!) en onze hutjes 0.0 geïsoleerd waren en we alleen maar een dun dekentje kregen. Ik heb dan ook, net als de rest van het kamp, bijna niet geslapen deze nacht en had het enorm zwaar vandaag. Na het ontbijt kregen we nog de mogelijkheid om weer met olifantjes te spelen voordat we begonnen aan een jungle hike richting een waterval. Aangekomen bij de waterval kregen we ander-half-uur de tijd om in de waterval te zwemmen en vanaf rotsen de rotsen in het koude water te springen en af te koelen. Vanaf de waterval liepen we door naar nog een olifanten kamp waar twee olifantjes heel lief aan het knuffelen waren met elkaar en vanaf hier trokken we naar een rivierkamp waar we gingen lunchen en de tijd kregen om in een ‘natural-waterslide’ (een natuurlijke glijbaan/stroomversnelling in de rivier) te spelen. Wederom een welkome verkoeling. Nadat we uitgespeeld waren maakten we nog een korte stop in een lokaal dorpje, waar we het huis van onze gids te zien kregen en zijn familie ontmoette, voor we teruggingen naar het kamp om weer naar de bewoonde wereld te gaan. Wat een ontzettend gave trip was dit! Hier aangekomen heb ik nog wat gegeten met een meisje uit Venezuela welke ik kende van de afgelopen twee dagen en daarna was het tijd om bij te slapen.

Momenteel zit ik in een koffietentje en geef ik mijn lichaam een rust dagje. Ik heb hierna nog 4 dagen in Chiang Mai, waar ik nog op mijn gemak de laatste dingetjes ga bekijken en ga genieten van dit rustige stadje. Of nouja stadje, Chiang Mai is de twee na grootste stad van Thailand, maar het voelt helemaal niet groot vanwege het relaxte sfeertje wat hier hangt. Verder kijk ik er enorm naar uit om te gaan duiken en daarna naar de Filipijnen te gaan waar ik eindelijk weer tijd mag doorbrengen met Nannie en een week later mijn lieve mama van het vliegveld ga halen.

Liefs, vanuit Chiang Mai!