Week 28: Canggu, Lovina en Candidasa
Blijf op de hoogte en volg Kim
03 Mei 2018 | Indonesië, Candidasa
Goedemiddag vanuit het (iets te) warme Bali! Week 28 alweer, echt bizar hoe snel de tijd blijft gaan. Wat een avontuur! En wat een fijn weekje weer samen met Baby. Ondanks dat we eerst een beetje gemengde gevoelens hadden bij Bali, vinden we het nu toch echt wel heel tof. Geef ons water(activiteiten) of een beetje spanning en wij zijn gelukkig. Met een bed en zwembad trouwens ook wel hoor, maar daar hoeven we niet helemaal voor naar Bali haha.
Donderdag reden we met onze scooter naar Starbucks, Baby wil niet het risico lopen om een dag met mij te spenderen zonder dat er eerst koffie in gaat. Heel verstandig wel haha. Vanaf Starbucks reden we via de famous shortcut road, een leuk weggetje door de rijstvelden – welke niet is bedoeld voor auto’s, maar aan regels doen ze hier niet… - richting Crate. Crate hadden we gevonden op internet en is een restaurantje welke bekend staat om zijn heerlijke smoothie bowls. Heerlijk was het zeker! Na deze goede brunch reden we richting het strand om te gaan surfen. Baby surft al een tijdje, dus lessen hadden we niet nodig. Helaas had mijn lichaam er vandaag niet heel veel zin in, dus na een paar golven ben ik dan maar aan het strand gaan hangen. Oh well, better safe than sorry! Overigens ook geen straf om aan het strand te hangen. Nadat Baby klaar was met surfen, brachten we onze planken terug en genoten we van een prachtige zonsondergang aan zee, voordat we teruggingen naar het hotel waar we nog genoten van het zwembad en verder een lui lekker avondje hadden.
Vrijdag was het weer tijd om naar het volgende stadje te gaan, maar niet zonder een ontbijtje, of beter brunch. In de Filipijnen ben ik goed opgevoed door Eu, dus mijn brunch bestond dan ook uit pasta. Ik had beter naar Italië kunnen gaan haha. Met een goed gevulde maag vertrokken we vervolgens per Grab naar Ubud. Hier aangekomen, bleek onze homestay in een soort van tempelcomplex te zitten. Leuk die verschillen in accommodaties. Nadat we hadden ingecheckt, besloten we Ubud te gaan verkennen. Onze eerste stop was the Ubud Palace, een soort van tempeltje, welke we niet heel bijzonder vonden. Vanaf hier liepen we door naar the water temple. Deze tempel, of vooral de omgeving met zijn lelie meer, was een stuk mooier. Helaas was de tempel zelf niet toegankelijk. Vanaf de tempels wandelden we wat verder, in de hoop om iets leuks te vinden en dit gebeurde. Nog geen 10 minuten later zag Baby een bord met “Magic Ricefields”, welke we besloten te volgen. Via een bijzonder en schattig weggetje bellande we vervolgens midden in ontzettend mooie en lokale rijstvelden, waar we de rest van de middag doorheen gewandeld hebben. Op de weg terug heb ik nog gevoetbald met een lokaal kindje en daarna was het tijd om wat te eten. Na het eten liepen we terug naar het hotel, waar we wederom genoten van een luilekker avondje.
Zaterdag ochtend besloten we te gaan zwemmen om wakker te worden. Na een ochtendje zwembad, liepen we naar een koffiebarretje welke volgens internet de lekkerste koffie van Ubud had. Hierover zijn de meningen echter zwaar verdeeld, ik vond de koffie namelijk maar niks. Gelukkig waren de grilled cheese tosti’s wel lekker. Vanaf het koffietentje liepen we richting Starbucks, waar ik genoot van een goede koffie en vervolgens via Monkey Forrest Road richting een museum. Deze straat vond ik overigens niet heel grappig, nu ik sinds Vietnam bang ben voor apen. Baby vond dit echter erg vermakelijk. Gemeen haha. Godzijdank kwamen we zonder bijt of krab wonden aan in het museum. Behalve de mooie uitzichten welke het museum bood, was dit museum verder niet echt een aanrader. Maar wel leuk geprobeerd cultureel te doen. Op de weg terug naar het hotel maakten we een stop bij een Italiaans restaurantje, vanaf waar we een kei mooi uitzicht hadden op een zonsondergang op de rijstvelden. Na het eten liepen we terug naar het hotel waar we aan het zwembad gehangen hebben en ik met mama belde.
Zondag besloten we een scooter te huren om naar Bali swing te gaan. Dit zijn schommels boven de jungle en rijstvelden. Ontzettend gave ervaring! Gelukkig had ik nog wel grond onder me, dus hoogtevrees was geen probleem vandaag. Wat een heerlijk dagje! Wat ook leuk was, was dat bij onze ticket een lunch buffet zat. Altijd goed natuurlijk haha. Nadat we uitgeschommeld en gegeten waren, reden we – met gevaar voor eigen leven – terug naar het hotel waar we genoten van het zwembad en daarna belde ik met Ellen en Anniek. Toen we bedachten om op tijd naar bed te gaan, liep dit even wat anders, nu we een kakkerlak in onze kamer vonden en er enge geluiden uit het plafond kwamen. In eerste instantie dachten we dat er een appartementje boven ons zat, maar toen we dit gingen bekijken bleek er niks boven ons huisje te zitten. Baby probeerde mij vervolgens te overtuigen om uit te gaan, maar ondanks dat dit aantrekkelijk klonk, besloten we toch maar met risico voor eigen leven te gaan slapen. Gelukkig zouden we de volgende dag uitchecken haha. En hee onkruid vergaat niet, toch pap.
Maandag ochtend reden we met de scooter richting Starbucks, deze keer werden we halverwege gestopt door een agent welke graag mijn rijbewijs wilde zien. Toen ik hem mijn internationale rijbewijs gaf, bekeek deze slimmerd enkel de voorkant – welke in het Nederlands zegt “internationaal rijbewijs” en verder geen enkele persoonlijke informatie bevat – en mochten we weer doorrijden. Kei logisch wel… Weer terug bij het hotel regelden we een taxi naar Lovina, een stadje aan de noordkust. Dit stadje is bekend om haar dolfijnen tripje, welke wij beide overigens niet wilden doen, omdat we het zielig vinden hoe de bootjes massaal de dolfijnen gaan achtervolgen. De rit naar Lovina duurde lang en de slingerweggetjes in de bergen maakte het niet erg leuk. Toen we ruim 4.5 uur later eindelijk aankwamen, was ik dan ook erg opgelucht dat het allemaal goed gegaan was. Nadat we waren ingecheckt liepen we richting het zwarte vulkaan strand, waar we genoten van de zonsondergang en schommelden. Zo mooi! Nadat de zon onder was zochten we een restaurantje, helaas hadden we deze keer wat minder geluk en belanden we in een restaurantje waar het eten niet bepaald lekker was.
Dinsdag ochtend huurden we een scootertje en reden we naar watervallen welke we de avond ervoor perongeluk gevonden hadden op googlemaps. Het plekje waar we heen gingen had 7 watervallen, waar je vanaf kon glijden en/of springen. Zo ontzettend gaaf! Nadat we uitgesprongen en gegleden waren, kregen we nog tijd om te zwemmen. Na een tijdje vroeg de gids of we achter de waterval wilden. “Is that possible?”. “I think so…”. Uiteraard deden wij het voor dit antwoord. De gids zelf bleek dit ook nog nooit gedaan te hebben. De waterval had geen mooie grot of dergelijke achter zich, dus we kregen alleen maar via de rotswand een hoop water over ons heen, maar desondanks was het een erg leuke ervaring. Onze leukste op Bali! Na een middagje adrenaline reden we terug naar Lovina, waar we gingen lunchen bij een leuk vegetarisch restaurantje (Baby is vegetarisch) aan een riviertje. Nadat we uitgeluncht waren reden we door richting een Boeddhistisch tempel complex, welke enorm groot, mooi en goed onderhouden was en prachtige uitzichten over Lovina en de zee bood. Weer terug bij het hotel gingen we videobellen met Ed. Zo leuk om die weer te zien en te spreken. En de rest van de avond hebben we wat gehangen. Voor ik ging slapen, wat veel te laat was, hielp ik Baby om een Real Madrid videostream te vinden en daarna was het bedtijd voor mij.
Woensdag ochtend gingen we ontbijten bij het vegetarische restaurantje, waar ze lekkere cheese pesto stokbroodjes hadden. Na het ontbijt reden we terug naar het hotel, vanaf waar we naar Candidasa zouden gaan. Een duikplaatsje aan de oostkust. De rit ging soepeler en sneller dan verwacht en ongeveer 3 uur later kwamen we aan op ons veel te luxe duikresort. Op het resort hebben we een eigen huisje, mega chill balkonnetje met minibar en een ontzettend mooie en ruime buiten badkamer. Wauw! Na wat gerelaxt te hebben liepen we het stadje in om te gaan eten. We eindigden in een Australisch klein restaurantje, waar ontzettend vriendelijke mensen waren en iedereen een gesprek met ons wilde voeren en ze erg lekkere burgers en patatjes (EINDELIJK met mayo) hadden! Fijn avondje. Om het nog fijner te maken, konden we er ook nog eens gratis biertjes winnen haha. Na het eten liepen we terug naar het hotel en gingen we vroeg naar bed.
Vandaag was het tijd om te gaan duiken. Zo ontzettend leuk! Behalve mijn cursus in Thailand heb ik verder nog niet weer gedoken. Spannend! Maar ook leuk natuurlijk. Om 7 uur ging de wekker, genoten we van een heerlijk ontbijtje in het resort en om 8 uur werden we opgehaald. Aangekomen bij de duikschool maakten we kennis, vulden we alle formulieren in en vertrokken we richting Tulamben. Deze duiklocatie is bekend om zijn “USS Liberty” scheepswrak. Dit is een van de makkelijkst toegankelijke scheepswrakken ter wereld en stamt uit de eerste wereldoorlog. Aangekomen bij het strand bleek al snel dat we vanaf het zwarte vulkaanstrand het water in zouden gaan, in plaats vanaf een boot zoals ik dit alle andere keren gedaan had. Het wrak zelf is enorm mooi begroeid met allerlei koralen en andere waterplantjes. Het was net of we in een aquarium zwommen. Kei gaaf! En het ging ook enorm goed, zo goed dat ik tijdens de tweede duik van de dive master zelfs het wrak in mocht. Wat ben ik enorm blij met mijn PADI! Na twee duiken hadden we lunch aan het strand, waarna we terug werden gebracht naar ons resort. Baby is gaan zwemmen en ik ben gaan bloggen en heb mama gebeld om haar te feliciteren met haar verjaardag! Straks gaan we nog wat eten en weer optijd naar bed, want morgen gaan we weer een dagje duiken! Daarna gaan we of naar een eiland, of blijven we nog een nachtje aan de oostkust waarna we de volgende dag aan onze eilanden tour beginnen.
Veel liefs vanuit het (onder)water paradijs!
Donderdag reden we met onze scooter naar Starbucks, Baby wil niet het risico lopen om een dag met mij te spenderen zonder dat er eerst koffie in gaat. Heel verstandig wel haha. Vanaf Starbucks reden we via de famous shortcut road, een leuk weggetje door de rijstvelden – welke niet is bedoeld voor auto’s, maar aan regels doen ze hier niet… - richting Crate. Crate hadden we gevonden op internet en is een restaurantje welke bekend staat om zijn heerlijke smoothie bowls. Heerlijk was het zeker! Na deze goede brunch reden we richting het strand om te gaan surfen. Baby surft al een tijdje, dus lessen hadden we niet nodig. Helaas had mijn lichaam er vandaag niet heel veel zin in, dus na een paar golven ben ik dan maar aan het strand gaan hangen. Oh well, better safe than sorry! Overigens ook geen straf om aan het strand te hangen. Nadat Baby klaar was met surfen, brachten we onze planken terug en genoten we van een prachtige zonsondergang aan zee, voordat we teruggingen naar het hotel waar we nog genoten van het zwembad en verder een lui lekker avondje hadden.
Vrijdag was het weer tijd om naar het volgende stadje te gaan, maar niet zonder een ontbijtje, of beter brunch. In de Filipijnen ben ik goed opgevoed door Eu, dus mijn brunch bestond dan ook uit pasta. Ik had beter naar Italië kunnen gaan haha. Met een goed gevulde maag vertrokken we vervolgens per Grab naar Ubud. Hier aangekomen, bleek onze homestay in een soort van tempelcomplex te zitten. Leuk die verschillen in accommodaties. Nadat we hadden ingecheckt, besloten we Ubud te gaan verkennen. Onze eerste stop was the Ubud Palace, een soort van tempeltje, welke we niet heel bijzonder vonden. Vanaf hier liepen we door naar the water temple. Deze tempel, of vooral de omgeving met zijn lelie meer, was een stuk mooier. Helaas was de tempel zelf niet toegankelijk. Vanaf de tempels wandelden we wat verder, in de hoop om iets leuks te vinden en dit gebeurde. Nog geen 10 minuten later zag Baby een bord met “Magic Ricefields”, welke we besloten te volgen. Via een bijzonder en schattig weggetje bellande we vervolgens midden in ontzettend mooie en lokale rijstvelden, waar we de rest van de middag doorheen gewandeld hebben. Op de weg terug heb ik nog gevoetbald met een lokaal kindje en daarna was het tijd om wat te eten. Na het eten liepen we terug naar het hotel, waar we wederom genoten van een luilekker avondje.
Zaterdag ochtend besloten we te gaan zwemmen om wakker te worden. Na een ochtendje zwembad, liepen we naar een koffiebarretje welke volgens internet de lekkerste koffie van Ubud had. Hierover zijn de meningen echter zwaar verdeeld, ik vond de koffie namelijk maar niks. Gelukkig waren de grilled cheese tosti’s wel lekker. Vanaf het koffietentje liepen we richting Starbucks, waar ik genoot van een goede koffie en vervolgens via Monkey Forrest Road richting een museum. Deze straat vond ik overigens niet heel grappig, nu ik sinds Vietnam bang ben voor apen. Baby vond dit echter erg vermakelijk. Gemeen haha. Godzijdank kwamen we zonder bijt of krab wonden aan in het museum. Behalve de mooie uitzichten welke het museum bood, was dit museum verder niet echt een aanrader. Maar wel leuk geprobeerd cultureel te doen. Op de weg terug naar het hotel maakten we een stop bij een Italiaans restaurantje, vanaf waar we een kei mooi uitzicht hadden op een zonsondergang op de rijstvelden. Na het eten liepen we terug naar het hotel waar we aan het zwembad gehangen hebben en ik met mama belde.
Zondag besloten we een scooter te huren om naar Bali swing te gaan. Dit zijn schommels boven de jungle en rijstvelden. Ontzettend gave ervaring! Gelukkig had ik nog wel grond onder me, dus hoogtevrees was geen probleem vandaag. Wat een heerlijk dagje! Wat ook leuk was, was dat bij onze ticket een lunch buffet zat. Altijd goed natuurlijk haha. Nadat we uitgeschommeld en gegeten waren, reden we – met gevaar voor eigen leven – terug naar het hotel waar we genoten van het zwembad en daarna belde ik met Ellen en Anniek. Toen we bedachten om op tijd naar bed te gaan, liep dit even wat anders, nu we een kakkerlak in onze kamer vonden en er enge geluiden uit het plafond kwamen. In eerste instantie dachten we dat er een appartementje boven ons zat, maar toen we dit gingen bekijken bleek er niks boven ons huisje te zitten. Baby probeerde mij vervolgens te overtuigen om uit te gaan, maar ondanks dat dit aantrekkelijk klonk, besloten we toch maar met risico voor eigen leven te gaan slapen. Gelukkig zouden we de volgende dag uitchecken haha. En hee onkruid vergaat niet, toch pap.
Maandag ochtend reden we met de scooter richting Starbucks, deze keer werden we halverwege gestopt door een agent welke graag mijn rijbewijs wilde zien. Toen ik hem mijn internationale rijbewijs gaf, bekeek deze slimmerd enkel de voorkant – welke in het Nederlands zegt “internationaal rijbewijs” en verder geen enkele persoonlijke informatie bevat – en mochten we weer doorrijden. Kei logisch wel… Weer terug bij het hotel regelden we een taxi naar Lovina, een stadje aan de noordkust. Dit stadje is bekend om haar dolfijnen tripje, welke wij beide overigens niet wilden doen, omdat we het zielig vinden hoe de bootjes massaal de dolfijnen gaan achtervolgen. De rit naar Lovina duurde lang en de slingerweggetjes in de bergen maakte het niet erg leuk. Toen we ruim 4.5 uur later eindelijk aankwamen, was ik dan ook erg opgelucht dat het allemaal goed gegaan was. Nadat we waren ingecheckt liepen we richting het zwarte vulkaan strand, waar we genoten van de zonsondergang en schommelden. Zo mooi! Nadat de zon onder was zochten we een restaurantje, helaas hadden we deze keer wat minder geluk en belanden we in een restaurantje waar het eten niet bepaald lekker was.
Dinsdag ochtend huurden we een scootertje en reden we naar watervallen welke we de avond ervoor perongeluk gevonden hadden op googlemaps. Het plekje waar we heen gingen had 7 watervallen, waar je vanaf kon glijden en/of springen. Zo ontzettend gaaf! Nadat we uitgesprongen en gegleden waren, kregen we nog tijd om te zwemmen. Na een tijdje vroeg de gids of we achter de waterval wilden. “Is that possible?”. “I think so…”. Uiteraard deden wij het voor dit antwoord. De gids zelf bleek dit ook nog nooit gedaan te hebben. De waterval had geen mooie grot of dergelijke achter zich, dus we kregen alleen maar via de rotswand een hoop water over ons heen, maar desondanks was het een erg leuke ervaring. Onze leukste op Bali! Na een middagje adrenaline reden we terug naar Lovina, waar we gingen lunchen bij een leuk vegetarisch restaurantje (Baby is vegetarisch) aan een riviertje. Nadat we uitgeluncht waren reden we door richting een Boeddhistisch tempel complex, welke enorm groot, mooi en goed onderhouden was en prachtige uitzichten over Lovina en de zee bood. Weer terug bij het hotel gingen we videobellen met Ed. Zo leuk om die weer te zien en te spreken. En de rest van de avond hebben we wat gehangen. Voor ik ging slapen, wat veel te laat was, hielp ik Baby om een Real Madrid videostream te vinden en daarna was het bedtijd voor mij.
Woensdag ochtend gingen we ontbijten bij het vegetarische restaurantje, waar ze lekkere cheese pesto stokbroodjes hadden. Na het ontbijt reden we terug naar het hotel, vanaf waar we naar Candidasa zouden gaan. Een duikplaatsje aan de oostkust. De rit ging soepeler en sneller dan verwacht en ongeveer 3 uur later kwamen we aan op ons veel te luxe duikresort. Op het resort hebben we een eigen huisje, mega chill balkonnetje met minibar en een ontzettend mooie en ruime buiten badkamer. Wauw! Na wat gerelaxt te hebben liepen we het stadje in om te gaan eten. We eindigden in een Australisch klein restaurantje, waar ontzettend vriendelijke mensen waren en iedereen een gesprek met ons wilde voeren en ze erg lekkere burgers en patatjes (EINDELIJK met mayo) hadden! Fijn avondje. Om het nog fijner te maken, konden we er ook nog eens gratis biertjes winnen haha. Na het eten liepen we terug naar het hotel en gingen we vroeg naar bed.
Vandaag was het tijd om te gaan duiken. Zo ontzettend leuk! Behalve mijn cursus in Thailand heb ik verder nog niet weer gedoken. Spannend! Maar ook leuk natuurlijk. Om 7 uur ging de wekker, genoten we van een heerlijk ontbijtje in het resort en om 8 uur werden we opgehaald. Aangekomen bij de duikschool maakten we kennis, vulden we alle formulieren in en vertrokken we richting Tulamben. Deze duiklocatie is bekend om zijn “USS Liberty” scheepswrak. Dit is een van de makkelijkst toegankelijke scheepswrakken ter wereld en stamt uit de eerste wereldoorlog. Aangekomen bij het strand bleek al snel dat we vanaf het zwarte vulkaanstrand het water in zouden gaan, in plaats vanaf een boot zoals ik dit alle andere keren gedaan had. Het wrak zelf is enorm mooi begroeid met allerlei koralen en andere waterplantjes. Het was net of we in een aquarium zwommen. Kei gaaf! En het ging ook enorm goed, zo goed dat ik tijdens de tweede duik van de dive master zelfs het wrak in mocht. Wat ben ik enorm blij met mijn PADI! Na twee duiken hadden we lunch aan het strand, waarna we terug werden gebracht naar ons resort. Baby is gaan zwemmen en ik ben gaan bloggen en heb mama gebeld om haar te feliciteren met haar verjaardag! Straks gaan we nog wat eten en weer optijd naar bed, want morgen gaan we weer een dagje duiken! Daarna gaan we of naar een eiland, of blijven we nog een nachtje aan de oostkust waarna we de volgende dag aan onze eilanden tour beginnen.
Veel liefs vanuit het (onder)water paradijs!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
