Week 22: Chiang Mai, Koh Tao en Bangkok

Hola! Ietsjes later dan normaal en dan gepland, maar de afgelopen paar dagen hebben het klaslokaal en het water al mijn tijd opgeslokt. Ja je leest het goed, klaslokaal! Overigens wel een klaslokaal met paradijselijke uitzichten, niet goed voor mijn concentratie. Gelukkig is dat allemaal goed gekomen. Ondanks dat ik van het paradijs zelf helaas maar kort heb kunnen genieten, heb ik wel mogen genieten van de prachtige onderwaterwereld – in een zee van 29 graden! Wat een kei gave ervaring was dit weer!

Donderdag ochtend had ik het geniale idee om per fiets Chiang Mai te gaan verkennen, aangezien ik alles op loopafstand al gezien had. Dit bleek echter lastiger dan gedacht, omdat Azië het land van tuktuks en scooters is en fietsen (nog) niet echt in de plannen voorkomen. Na op internet wat gezocht te hebben en bij de receptie van het hostel geïnformeerd te hebben, besloot ik het erbij te laten en maar gewoon nog een dag te gaan wandelen. Toen ik onderweg was naar mijn geliefde koffiebarretje en de afslag die ik normaal gesproken pak gemist had, omdat ik druk op mijn telefoon aan het spelen was, besloot ik maar een stukje om te lopen en de volgende afslag te pakken. Achteraf was ik er heel blij mee dat dit gebeurde, want nog geen 200 meter na de tweede afslag stonden er allemaal fietsen buiten bij een winkeltje en kon ik dus alsnog fietsen vandaag! Op internet had ik iets gelezen over een schattig brunch barretje in oost Chiang Mai en nu ik een fiets had kon ik hier ook daadwerkelijk heen. Het barretje was inderdaad erg schattig en had erg lekkere broodjes en koffie! Daarnaast bracht het ook herinneringen terug, omdat het “the Hideout” heette. Zo heette mijn hostel in Saigon, waar ik veel leuke mensen ontmoet heb, ook. Grappig. Met een goed gevulde buik stapte ik op mijn fiets richting de Decathlon. Eenmaal aangekomen bleek de Decathlon in een local shoppingmall te zitten, waar ik natuurlijk weer enorm opviel door mijn lengte en blonde haar. Wat mij vooral opviel was hoe bizar goedkoop de kleding hier op de rekken was: T-shirtjes voor €1.20 en jurkjes en tassen voor €3. Helaas, of misschien maar goed ook, zit mijn tas prop en prop vol, dus kon ik niet winkelen. Na een paar uur alle lokale winkeltjes doorgekeken te hebben onder het genot van de airco stapte ik op mijn fiets terug richting het hostel, waar ik de laatste huiswerkvragen voor duiktheorie gemaakt heb. In de avond hadden we een chill avondje in de hostel tuin. Hetgeen wat mij hiervan vooral is bijgebleven was het gesprek over drugs in Thailand. Zoals bekend is drugs in Thailand verboden en staan er geen kinderachtige straffen op gepakt worden met drugs, echter wat ontzettend krom is aan deze strenge wetgeving is dat er een energiedrankje in omloop is met speed erin (M150). Het wordt nog leuker: M150 is bij ongeveer elke fatsoenlijke supermarkt verkrijgbaar. Snappen jullie het nog…

Vrijdag fietste ik wederom naar de Hideout voor brunch. De fiets had ik gehuurd voor 48 uur, dus had ik tot zaterdag tot mijn beschikking. Ideaal om weer even een fiets tot mijn beschikking te hebben om van A naar B te komen. Het is natuurlijk veel leuker dan taxi’s en praktischer dan lopen. Na wederom een lekkere brunch fietste ik richting het stadsparkje, waar ik ruim twee uur genoten heb van alle rust, sportende mensen, vogeltjes en visjes. Nadat ik was uitgekeken op het parkje, besloot ik dat het nu dan wel tijd was voor die Thaise (martel) massage. De mevrouw herkende mij nog en vond het kei leuk dat ik terugkwam. Nadat ze me in een speciale massage ‘pyjama’ gehesen had, nam ik plaats op het bed en begon ze me uit elkaar te trekken – heerlijk! Het martel gedeelte vond ik overigens wel meevallen, maar ik kan me voorstellen dat iemand die normaal relax oil massages doet een Thaise massage nog wel heftig kan vinden. Ruim een uur later waren mijn spieren weer los en praatte ik nog even wat over Thailand, reizen en Chinezen met mijn masseuse voordat ik, nog in een zen bui, besloot om naar Khun Kae’s Juice Bar te gaan. Ook hierover had ik van tevoren op internet erg goede dingen gelezen, dus ik was dan benieuwd. In de bar bestelde ik een veel te gezonde “smoothie bowl” welke gevuld was met yoghurt, vers fruit en een variatie aan noten en pitjes. Behalve dat de bowl erg gezond was en goed vulde, was deze tot mijn verbazing ook erg lekker! Win-win situatie, beetje jammer dat ik dit barretje niet eerder ontdekt had. In de avond was het hostel erg leeg en heb ik dan maar telefonisch sociaal gedaan met Mark en mijn ouders.

Zaterdag fietste ik, als rasechte autist, wederom naar de Hideout voor een heerlijk broodje en een ijskoffie. Vanaf daar ging ik naar Decathlon, omdat ik mam beloofd had een handdoek voor haar op te halen. Tijdens het fietsen besefte ik mij ineens dat ik samen met de auto’s en scooters een 90km/h weg deelde… het kan allemaal hier. Erg bijzonder. Nadat ik bij Decathlon een handdoek gescoord had fietste ik terug om mijn fiets in te leveren en bestelde ik een uber om naar een hotel dichterbij het vliegveld te gaan. Dit hotel had echt een kei moderne kamer, maar daar was ook alles mee gezegd. Het ontvangst was veel minder vriendelijk dan gewend en in de buurt zelf was ook weinig te beleven helaas. Dan maar een chill dagje. Na wat genetflixt te hebben, besloot ik naar een shoppingmall in de buurt te lopen. Omdat de shoppingmall “airport mall” heette, ging ik ervan uit dat deze mall iets toeristische zou zijn. Deze aanname bleek totaal verkeerd, want wederom was ik de enige westerse persoon. Nadat ik wat had rondgelopen in de mall en wel weer klaar was met alle kledingwinkels ed., maakte ik een stop bij de foodcourt op de bovenste verdieping, voordat ik begon aan de wandeling terug naar het hotel. Hier stopte ik nog voor een drankje in een lokaal barretje, waarna ik besloot om vandaag maar eens verstandig optijd naar bed te gaan.

De volgende ochtend ging om 5.20am de wekker namelijk alweer en begon ik aan een dagje reizen. Een taxi – vliegtuig – bus – boot (met prachtige uitzichten) – tussenstop – taxi – boot en auto naar het hotel verder, kwam ik 15u later eindelijk aan op het beruchte Koh Tao. Dit eiland stond altijd bekend als paradijs eiland, maar omdat er de afgelopen 3/4 jaar 7 toeristen op verdachte manieren om het leven zijn gekomen of zijn vermoord, heeft het eiland nu in de media de naam: moordeiland of doodeiland gekregen. Stiekem vond het ik het dan ook wel een beetje spannend toen ik in het donker aankwam op de haven. Gelukkig stond de hotel taxi al netjes op mij te wachten, dus hoefde ik mij daar verder geen zorgen over te maken. 10 minuten later kwam ik aan bij Buddha View Dive Resort, waar mijn duikinstructrice al op mij stond te wachten en mij na een kort introductiepraatje en gesprekje naar mijn kamer begeleidde.

Maandag moest ik om 7.00am aanwezig zijn voor een ochtendje theorie in het klaslokaal – het beruchte lokaal met de prachtige afleidende uitzichten! Na elk filmpje en hoofdstuk, mocht ik gelukkig wel even een korte pauze en deze bestelde ik nuttig aan het bestellen van ontbijt (welke werd bezorgd in het klaslokaal) of aan het halen van koffie. Drie filmpjes, toetsjes, formulieren en bijna 5 uur verder was het eindelijk tijd voor lunchbreak, waarna ik het zwembad in zou gaan. In eerste instantie had ik privéles, omdat er alleen maar een Duitse, Japanse en Chinese groep bezig was en ik de enige Nederlander was, maar rond 11u was er een Nederlandse jongen (Maarten, haha toeval) aangekomen welke in overleg bij mijn lessen zou aansluiten. Rond 13u gingen we dan ook samen het zwembad in voor praktijklessen. Nadat we een zwemtest (baantjes) en drijftest gedaan hadden begonnen we aan de spannendere dingen: duikequipment in elkaar zetten, zwemmen onderwater met luchtflessen en allerlei noodoefeningetjes of andere oefeningetjes onder water. Super tof! Na een gave, maar ook zeer vermoeiende, 5 uur in het zwembad ging de zon onder en waren wij net klaar met onze praktijklessen. Onze instructrice ging de lekkerste burgers van het eiland bestellen en dit aanbod besloot ik dan ook maar niet af te slaan. De burgers waren inderdaad erg lekker! Na het eten raakte ik in gesprek met een heel leuk Zuid-Afrikaans stel van rond de 50 over duiken, reiservaringen in Zuid-Afrika en in het algemeen. Nadat zij naar hun appartementje vertrokken had ik nog een gezellig avondje in de bar met andere mensen van de duikschool.

Dinsdag mocht ik een uurtje later beginnen dan de dag ervoor. Om 8u begonnen we met de laatste stukjes theorie en uitleg, voordat we het examen kregen. Ik had voor mezelf de lat hoog gelegd en wilde 50/50 halen, maar helaas “faalde” ik en kreeg ik een score van 49/50 terug. Gelukkig was het falen niet echt falen en mocht ik dan ook gewoon om 13u de boot op voor de eerste 2 duiken in zee. Vandaag zouden we tot 12 meter gaan duiken. In zee bleven Maarten en ik net zo rustig als in het zwembad en verliep alles dan eigenlijk ook soepel, heel fijn. Nadat we boven waren van onze eerste duik vonden we het beide een beetje ongelofelijk en bijzonder dat je zo lang onder water kan zijn en op je gemakje kunt genieten van al het moois onder water terwijl je gewoon adem kunt halen. Op onze tweede duiklocatie spotte we behalve enorm veel vissen en prachtige koraalriffen nog een pijlstaartrog, wat natuurlijk het hoogtepunt van onze duik was. Rond half 6 kwamen we weer bij het hotel waar ik samen met Maarten wat gegeten heb en keurig op tijd naar bed ging.

Woensdag moesten we om 7.15am verzamelen voor onze laatste 2 duiken. Vandaag zouden we eindelijk tot 18 meter mogen. Op de boot kregen we te horen dat er walvishaaien gespot waren en we daarom naar een andere locatie gingen dan gepland. Helaas waren de walvishaaien bij aankomst niet op de duiklocatie zelf, maar had de kapitein ze tijdens onze tijd in het water wel gespot. Ondanks dat ik het erg jammer vond dat we geen walvishaaien zagen, mocht dit de pret niet drukken. Deze locatie was 40 meter diep, dus we konden de bodem dan ook niet als referentie nemen, omdat we maar tot 18 meter mochten. Ook de eerste duik verliep alles weer soepel en zwommen we alsof het de normaalste zaak van de wereld was tussen hele scholen vissen. Zo’n vette ervaring! Weer terug op de boot gingen we richting de tweede locatie. Vanaf de boot spotte we nog een vinnig dier (haaitje ofzo) welke een inktvis aan het aanvallen was. Dit leverde natuurlijk de nodige rommel op. Op onze tweede locatie spotte we Nemo en wederom een pijlstaartrog. Weer boven kregen zowel Maarten als ik direct felicitaties met onze Open Water PADI. Yes!! Nu mag ik op andere locaties zelf gaan duiken! Terug bij het hotel vulden we de laatste formulieren in en gingen we naar een restaurantje iets verderop om te lunchen. Hier kwamen we 2 andere Nederlanders tegen, met wie we uiteindelijk een scootertje gehuurd hebben en de rest van de dag het eiland over getourd hebben van uitzicht punt naar uitzicht punt, om vervolgens met zonsondergang aan het strand te belanden met pizza’s en een cocktail. Fenomenaal! De zonsondergang was nog prachtiger dan we gelezen hadden! Op dit moment voelde het echt even als een paradijs! Fantastisch. Nadat de zon onder was gingen we terug naar het hotel, waar we een gezellig avondje hebben gehad met zijn vieren. Omdat iedereen wel erg moe was en er niet echt een uitgaansiets in de buurt was duurde de nacht niet erg lang. Toen iedereen ging slapen heb ik nog gezellig met Anniek gebeld, waardoor mijn nacht iets korter werd, waarna ik ook lekker ben gaan slapen.

Vandaag mocht ik wederom vroeg op, omdat ik voor 9u mijn scootertje moest inleveren en ontbeten moest hebben. Om 9u bracht de taxi mij naar de haven en een uur later verliet ik veilig en wel moordeiland, al vind ik dat paradijseiland beter op zijn plaats is! Wat een ontzettend fijn eiland was dit en wat een relaxt sfeertje. Mensen waren allemaal ontzetten vriendelijk en de uitzichten waren echt zo ontzettend mooi! Momenteel zit ik in de bus naar Bangkok, waar ik over 1 of 2 uur hoop aan te komen. Morgen heb ik nog een volledige dag in Bangkok – mijdt toeristen dag! – en overmorgen vlieg ik naar Manila. De tijd is afgelopen week enorm voorbijgevlogen, nog meer dan normaal, ik kan bijna niet geloven dat ik overmorgen al naar mijn maatje ga en mama over slechts 9 dagen ook eindelijk weer zie!! Can’t wait! New country, new adventures, old friends and mommy!! Wat een heerlijk vooruitzicht!